Bardzo dziękujemy wszystkim osobom zaangażowanym w organizację Dnia Papieskiego w Tischnerze.
Poruszeni wspaniałym sobotnim spotkaniem serdecznie dziękujemy organizatorom - Paniom: Patrycji Swierczynie, Monice Kołodziej-Mrosek, Małgorzacie Bednarczuk, Annie Gasz-Michalskiej i uczniom Liceum Plastycznego oraz II Liceum Ogólnokształcącego im ks. prof. J. Tischnera za piękne słowo, doznania artystyczne i muzyczne, jakie byliście łaskawi nam ofiarować w związku z FINISAŻem WYSTAWY IKONY i GRAFIKI „Inspirowane ciszą".
Dla takich chwil warto żyć i trwać w zawodzie nauczyciela i plastyka.
Wspaniała oprawa, dawka teorii, jak i pięknie napisane ikony to dowód na to, jak mało o sobie wiemy... Eksplozja talentu nauczycieli – naszych koleżanek – plastyczek i ich wychowanków oraz koleżanek - niekoniecznie zwiazanych z LP, wprowadziły nas w zachwyt , a nawet zakłopotanie. Gratulujemy i jesteśmy dumni, że mogliśmy być częścią tej chwili, zjawiska, projektu ..., że jesteśmy w jakimś niewielkim fragmencie rzeczywistości związani właśnie z Wami...
Jak powiedział Pan wicestarosta Grzegorz Kamiński: „Dziękujemy, że w tej codziennej gonitwie mogliśmy się na chwilę zatrzymać i spojrzeć..."
uczestnicy finisażu
w Industrialnym Centrum Kultury przy Zabytkowej Kopalni Ignacy i zamknęła się finisażem w sobotni wieczór, 21 października. Wtedy to w jednej galerii spotkały się dwie rzeczywistości artystyczne, obie jednak inspirowane ciszą… Ikonom bowiem towarzyszyły grafika i rzeźba autorstwa uczniów i nauczycieli naszego Liceum Plastycznego.
O projekcie warsztatów ikonograficznych opowiadały zaproszonym gościom jego uczestniczki: Krystyna Kasperkowiak i Anna Matys. Ich mistyczno – materialny w swej wymowie dwugłos uchylił nam rąbka tajemnicy, jak powstaje ikona w wymiarze fizycznym a jednocześnie uzasadnił, jak bardzo potrzebne jest w jej tworzeniu zaangażowanie duchowe. Słowu, które nie pozwalało się lekceważyć, towarzyszyła muzyka doskonałej miary: od jazzowych standardów w wykonaniu Pauliny Kaźmierczak, po nastrojowe ballady Sary Polny, Patrycji Sobierańskiej (przy akompaniamencie Rafała Rodzonia) i Aleksandra Zieleźnego.
Mamy nadzieję, a właściwie - bez fałszywej skromności – pewność, że każdemu, kto tęsknił za Rajem, za doskonałą pełnią i jednością, jaka była udziałem pierwszej ludzkiej pary, za powrotem do stanu przed upadkiem, udało się zaspokoić wewnętrzny głód w tym wyjątkowym spotkaniu z widzialną i niewidzialną świętością ikony.
Dziękujemy za współpracę z Industrialnym Centrum Kultury, licząc na kolejne wspólne projekty.